Szczupakowy remis

 Miesiąc maj to praktycznie łowienie szczupaka. Próbowalismy poszukać płoci, okoni ale z miernym skutkiem. Woda jeszcze zimna, biała ryba przebywa w trzcinach, i nie ma zbytnio ochoty na jakiekolwiek żerowanie. Jak Zbyszek zaproponował poranny wypadzik na szczupaka, to wcale się nie opierałem. Krótka, treściwa rozmowa dotycząca godziny i oglądaliśmy wschód słońca nad ulubionym jeziorem.


Opływamy znane nam od dawna miejscówki, jest spokojnie, trochę zimno. Ten mały czarny punkcik na zdjęciu, to polujący również kormoran. My, na tej miejscówce, nie mieliśmy żadnego pobicia, u kormorana było chyba lepiej. W strefie przybrzeżnej jest sporo drobnicy i na nią poluje ten czarny rozbójnik. Nie jest lubiany przez wędkarzy...


Pogoda zapowiadała się dużo lepiej, ale co chwila nadciągały chmury, wiatr zmieniał kierunki. Warunki do pływania nienadzwyczajne.


I co najgorsze żadnego puknięcia drapieżnika w przynetę. Co chwila zmienialiśmy gumy, ale nie dawało to pożądanego rezultatu. Po jakichś dwóch godzinach bezowocnego "biczowania" wody, poczułem na kiju twarde stuknięcie. Jest pierwszy..."szczypak" około piećdziesiątak. To nie to...z pozdrowieniami dla babci poszedł do wody.


I znowu, miejscówka za miejscówką, śniadanko, herbatka. Nawet nie ma o czym rozmawiać, bo nie ma czego komentować. Takie dni na tym jeziorze zdarzały się bardzo rzadko, zawsze coś tam "stukało".


No i chyba ktoś usłyszał nasze biadolenia,  bo po zmianie przynęty na kolory "narodowe", biało- czerwone poczułem na kiju tzw. walnięcie. Zbyszek, widząc moje zmagania, stwierdził, że "chyba wymiarowy?" Ja wyczuwałem po walce, powolnym trzepaniem łba, że to godny przeciwnik. Po dłuższej chwili ujrzeliśmy go na powierzchni, pokręcił jeszcze kilka kółek i ucieczek pod ponton, ale w końcu Zbyszek podebrał go podbierakiem. Przybicie piątki, gratulacje, zdjęcie...super. Miarka wykazała 84 cm, najlepszy wynik tego roku...ale dopiero maj😁😁


Zbyszek za moimi plecami coś zamilkł, wcale się nie dziwię. Ostatnie połowy i wynik 8 do 1 zapamiętałem również. Męski syndrom współzawodnictwa i rywalizacji jest stary jak świat.


Mineła jakaś godzinka i usłyszałem "jest!!!". Tym razem zrewanżowałem się pomocą z podbieraniem i szczupły 83 cm wylądował w pontonie. Pełnia szczęścia...u mnie również. Pływamy już tyle czasu razem, jest różnie z połowami, ale jest SUPER👍👍


Spotkalśmy szczęśliwie kolegę Mirka tym razem pływał i łowił z teściem. Wyniki raczej mierne, kilka drobnych szczupaczków, ujrzawszy nasze zdobycze szczerze nam pogratulował.


Wykorzystaliśmy Mirka do zrobienia nam fotki, myślę, że wyszła ...nieźle. Życzymy sobie więcej takich wypraw i takich ...remisów.


Pozdrawiam - Janusz

Komentarze

  1. Anonimowy23 maja 2022 06:24

    Gratulacje!! A widoki przepiękne. Super relacja.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szpital, bezrybie i niezły..."krokodyl"

Obraz
Trochę Was chyba zaintrygował tytuł, ale blog "Wędkarstwo i nie tylko" dzisiaj będzie miał namiastkę "...i nie tylko". Jakoś tak im bliżej jesieni, to straciłem całą energię, ciągle bym drzemał i pętał się bez celu po mieszkaniu. Oczywiscie nie uszło to uwadze mojego, kochanego otoczenia i pomimo moich protestów Julka /najstarsza wnuczka/ zapisała dziadków na kompleksowe badania. Wszystko był cudownie, dopóki nie przyszły wyniki. Maryla z tej eskapady wyszła powiedzmy na "czwórkę", ja niestety promocji nie dostałem. Dostałem termin zabiegów , które tak naprawdę uratują mi parę lat życia. Wysnuliśmy z tego, z małżonką, taki przekaz do Was, że powinniśmy w życiu przebadać się kompleksowo minimum 2 razy, po skończeniu 40 lat i 70 lat. Powyższe nie podlega dyskusji!!! A to moja porcja leków po przjeździe z apteki. O ścisłej diecie nie wspomnę, nie dostaniecie już zdjęć pieczonego boczku, wędzonych, swojskich wędlin itp. Zażartowałem przy lekarzu, że pozostanie...
Czytaj więcej

Rurzyca czy Piława? wędkarski dylemat.

Obraz
Namówiłem Tomka na wypad nad Rurzycę, na klenie. Nie było łatwo , bo ta rzeczka jest dosyć daleko w jego klasyfikacji . Ale opowiadania o wielkich kleniach i innych rybach pływających w Rurzycy trochę go przekonały. Do ujścia z jeziora Górnego trzeba było pobrodzić bardzo cicho sporą płycizną wzdłuż trzciny. Pogoda piękna, słoneczna, tylko małe chmurki na niebie. Na jeziorze jak zwykle pusto i spokojnie, tylko lekki wiaterek marszczył wodę. Idąc blisko przybrzeżnego pasa trzcin, można było obejrzeć kilkanaście mieniących się na niebiesko i zielono małych ważek. To świtezianki, niebieskie samczyki i zielone samiczki. Uwieczniłem chyba jakąś randkę tych ładnych owadów, bo zupełnie były zajęte sobą na mnie nie zwracając żadnej uwagi.  Mój aparat nie ma niestety żadnych filtrów polaryzacyjnych, ale brodząc w czystej wodzie doskonale było widać stada drobnicy przemykające pod nogami. Spotkaliśmy również sporego klenia, takiego 2 kilowego "profesor...
Czytaj więcej

Rozpoczynamy sezon...nareszcie

Obraz
Juz poza nami wiele długich, szaroburych tygodni zimowych. Łatwiej byłoby je przetrwać, gdyby ta zima była zimą z dawnych lat, z mrozem, śniegiem itp. To co za nami z zima, którą pamiętam nie ma nic wspólnego. Z naszego, wędkarskiego spojrzenia to czas stracony, brak lodu na jeziorach był "gwożdziem" do naszego nastroju. Gdy prognozy obwieściły kilka słonecznych, wiosennych dni to skrzyknęliśmy się szybko i o póżnym poranku meldowaliśmy się na najładniejszym parkingu po tej stronie Wisły.😁😁 Tej "niby zimy" nie wystawiliśmy łódki na brzeg /i słusznie/, więc wody do wylewania było sporo, trochę jesiennych liści i gałęzi. Łowisko czekało, więc uporaliśmy się z tym szybko. Zbyszek do wioseł, ja z Romanem na "balaście". Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Nareszcie na łowisku, pogoda przepiękna, my w cudownych humorach z nadzieją na pierwsze, szybkie brania ryb. Łowimy na tzw. ...
Czytaj więcej