12 godzinny maraton z Romanem na j. Górnym

Z Romanem umówilismy się tak trochę przez przypadek i mały zbieg okoliczności. Otóż mój stały towarzysz wypraw, Zbyszek vel."Gruszka", miał w tym dniu jakieś uroczystości rodzinne, a mój samochód przebywał u mechanika. To "wyprosiłem" u Romana, aby połowić razem. Oczywiście zaproponował wypłynięcie na jego łódce, z silnikiem itp. Może po doświadczeniach tej soboty spróbuję do niej wsiąść. Jezioro wczesnym porankiem przywitało nas szarością, lekką falką i ...wędkarskimi nadziejami.


 Usiedliśmy na naszej łajbie /4,20 x 1,20/wygodnej, bezpiecznej. W tle na zdjęciu łódka Romana, którą samodzielnie wykonał, szybka ale jednocześnie niezbyt wygodna do wędkowania.  Ja, niestety z moimi "gabarytami", nie czułbym się w niej komfortowo.


Przy wyjściu z "portu" natknąłem się na część łabędziej rodziny. Trochę się zaniepokoiłem, bo maluchów było sześcioro. Gdzie jest reszta?


Szybko się to wszystko wyjaśniło, jak z trzcin wypłynął łabędź z następną trójką szarych kulek. Rzadko się zdarza, aby para tak dzieliła się rodzicielskimi obowiązkami. Z reguły to łabędzica większość czasu spędza z małymi. Gdzieś to jeszcze można zaobserwować...😁😁😁 


Na zasadzie " nie chciałeś wygodnie na silniku to ...wiosłuj". A muszę Wam wyznać, że głównie z powodu wielkości naszej łodzi, nie wychylamy nosa poza obręb około 1/3 jeziora Górnego. Roman jednak już łowił i zaplanował precyzyjnie miejsca połowów.


I zaczęliśmy /niestety dla mnie/ przystanki i połowy przy każdym zwalonym drzewie, obiecującej miejscówce wskazanej przez Romana. A zwalonych drzew było sporo w tej części jeziora.


Oczywiście wykorzystywał to mój towarzysz, łowiąc okonie /większość niestety to tzw. "trzciniaki"/, które szybko wracały do wody. Ale były i takie dobrze 20+...


I mnie się trafiło na jednej miejscówce złowić kilka dorodnych, pasiastych rozbójników. Tu pozuję z 30-takiem.


Oczywiście królem polowania został Roman, pieczętując ten dzień szczupaczkiem 54 cm. łowiliśmy generalnie okonie, na "paprochy" i takie przyłowy zdarzały się często. 


Opłynęliśmy już całe Górne wokoło i już pytałem Romana, czy zdążymy przed zmierzchem. Wykonałem nawet  telefon do domu, bo dawno już nie przebywałem na wodzie tyle czasu. 


Reasumując, złowiliśmy kilkanaście fajnych okoni, spędziliśmy czas na rozmowach " nie tylko wędkarskich", moje ręce i barki poćwiczyły, jak nigdy😁 Dzięki Roman za super wyprawę i towarzystwo👍👍


Pozdrawiam-Janusz

Komentarze

  1. Anonimowy6 czerwca 2022 06:55

    Świetna wyprawa, relacja i piękne zdjęcia. 👍

    OdpowiedzUsuń
  2. maszbranie.pl7 września 2022 18:27

    W tak pięknym miejscu to mógłbym wędkować nawet i 24 h. W wędkowaniu kocham najbardziej kontakt z naturą.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szpital, bezrybie i niezły..."krokodyl"

Obraz
Trochę Was chyba zaintrygował tytuł, ale blog "Wędkarstwo i nie tylko" dzisiaj będzie miał namiastkę "...i nie tylko". Jakoś tak im bliżej jesieni, to straciłem całą energię, ciągle bym drzemał i pętał się bez celu po mieszkaniu. Oczywiscie nie uszło to uwadze mojego, kochanego otoczenia i pomimo moich protestów Julka /najstarsza wnuczka/ zapisała dziadków na kompleksowe badania. Wszystko był cudownie, dopóki nie przyszły wyniki. Maryla z tej eskapady wyszła powiedzmy na "czwórkę", ja niestety promocji nie dostałem. Dostałem termin zabiegów , które tak naprawdę uratują mi parę lat życia. Wysnuliśmy z tego, z małżonką, taki przekaz do Was, że powinniśmy w życiu przebadać się kompleksowo minimum 2 razy, po skończeniu 40 lat i 70 lat. Powyższe nie podlega dyskusji!!! A to moja porcja leków po przjeździe z apteki. O ścisłej diecie nie wspomnę, nie dostaniecie już zdjęć pieczonego boczku, wędzonych, swojskich wędlin itp. Zażartowałem przy lekarzu, że pozostanie...
Czytaj więcej

Rurzyca czy Piława? wędkarski dylemat.

Obraz
Namówiłem Tomka na wypad nad Rurzycę, na klenie. Nie było łatwo , bo ta rzeczka jest dosyć daleko w jego klasyfikacji . Ale opowiadania o wielkich kleniach i innych rybach pływających w Rurzycy trochę go przekonały. Do ujścia z jeziora Górnego trzeba było pobrodzić bardzo cicho sporą płycizną wzdłuż trzciny. Pogoda piękna, słoneczna, tylko małe chmurki na niebie. Na jeziorze jak zwykle pusto i spokojnie, tylko lekki wiaterek marszczył wodę. Idąc blisko przybrzeżnego pasa trzcin, można było obejrzeć kilkanaście mieniących się na niebiesko i zielono małych ważek. To świtezianki, niebieskie samczyki i zielone samiczki. Uwieczniłem chyba jakąś randkę tych ładnych owadów, bo zupełnie były zajęte sobą na mnie nie zwracając żadnej uwagi.  Mój aparat nie ma niestety żadnych filtrów polaryzacyjnych, ale brodząc w czystej wodzie doskonale było widać stada drobnicy przemykające pod nogami. Spotkaliśmy również sporego klenia, takiego 2 kilowego "profesor...
Czytaj więcej

Rozpoczynamy sezon...nareszcie

Obraz
Juz poza nami wiele długich, szaroburych tygodni zimowych. Łatwiej byłoby je przetrwać, gdyby ta zima była zimą z dawnych lat, z mrozem, śniegiem itp. To co za nami z zima, którą pamiętam nie ma nic wspólnego. Z naszego, wędkarskiego spojrzenia to czas stracony, brak lodu na jeziorach był "gwożdziem" do naszego nastroju. Gdy prognozy obwieściły kilka słonecznych, wiosennych dni to skrzyknęliśmy się szybko i o póżnym poranku meldowaliśmy się na najładniejszym parkingu po tej stronie Wisły.😁😁 Tej "niby zimy" nie wystawiliśmy łódki na brzeg /i słusznie/, więc wody do wylewania było sporo, trochę jesiennych liści i gałęzi. Łowisko czekało, więc uporaliśmy się z tym szybko. Zbyszek do wioseł, ja z Romanem na "balaście". Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Nareszcie na łowisku, pogoda przepiękna, my w cudownych humorach z nadzieją na pierwsze, szybkie brania ryb. Łowimy na tzw. ...
Czytaj więcej