Majowy, samotny spining na j. Górnym

Po  bezrybnym wypadzie na j. Raduń zapragnąłem poczuć jakieś szczupakowe drgania na blanku kija. Ci, co spiningują, doskonale wiedzą, o czym piszę. Im dłużej łowię, dochodzę do wniosku, że w tym łowieniu to uderzenie szczupaka i jego hol jest najważniejsze, jego wielkość schodzi na plan dalszy. Tak to czuję...
Ale do rzeczy. Jak zwykle pobudka o 4 rano, trzaśnięcie drzwiami samochodu na leśnym parkingu kilka minut po piątej. Jezioro wita mnie piękną taflą wody i wychylającym się powoli słońcem.  


Na swojej miejscówce z kijem w dłoniach siedzi już Grześ. "Co tak późno przyjechałeś?"-przywitał mnie jakby z wyrzutem. Co tu odpowiadać, jak on przyjechał 16 km...rowerem. I tak prawie codziennie...a na karku 70 latek. Stara, twarda gwardia...


Po małej godzince na jeziorze zameldował się również Czesio z kolegą Rysiem. Powoli robiło się "tłoczno". Oczywiście żartuję, bo do Radunia to jeszcze dużo brakuje.


Jak zwykle powoli i cicho zmierzam do mojego ulubionego miejsca, gdzie z Górnego kontynuuje swój bieg Rurzyca. Kilka rzutów sprawdzających czy klenie rozpoczęły poranne żerowanie. Tym razem miały chyba co innego ważniejszego😀


Spokojnie obserwując wodę, próbuję dostrzec drobnicę na tej płytkiej wodzie. Jeszcze jej nie ma, zbyt zimno w nocy. Drapieżnik też nie ma czego tu szukać, może bliżej czerwca będą się zapędzały stadka okoni w pogoni za ukleją.


Mijam urokliwą miejscówkę, jej klimat doceniają też różne ptaki wodne odpoczywając i wygrzewając w majowym słońcu.


Dobijam do Grzesia, aby zrobić mu jak zwykle fotkę, pogadać "o tym i owym". Trochę niedosłyszy,  więc w jednym czasie rozmawiamy na "różne" tematy. Zwykle robię sobie przerwę na łyk gorącej herbaty i kanapkę. Zawsze to przyjemniej pogadać i zjeść w miłym towarzystwie.


Niedaleko Grzesia złowiłem pierwszego okonia w tym roku. Taki 28 cm rozbójnik, po sesji zdjęciowej z racji, iż jest pierwszy, to otrzymał szybko wolność.


Około godziny 11 czar prysł, bo za zakrętu wyłoniła się grupa kajakarzy "turystów". Niestety tym razem obrzydliwe hałaśliwa. Co drugie słowo na "k" i "h", tematy rozmów nie nadają się do powtórzenia. Czy oni nie wiedzą, że woda "niesie" daleko? Po co tu przypływają, do rezerwatu, płoszą wszystko dookoła. Zgroza!!!


Kierując się do naszego "portu", właściwiej mówiąc, uciekając od hałasu na ostatniej miejscówce dostałem szczupaczego "sześćdziesiątaka". I niech to będzie pozytywny akcent tego miłego dnia👍


Na parkingu, miedzy brzozami czekała na mnie moja "biała mewa". W tej majowej , słonecznej zieleni i ona wyglądała jakby inaczej.



Pozdrawiam-Janusz

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szpital, bezrybie i niezły..."krokodyl"

Obraz
Trochę Was chyba zaintrygował tytuł, ale blog "Wędkarstwo i nie tylko" dzisiaj będzie miał namiastkę "...i nie tylko". Jakoś tak im bliżej jesieni, to straciłem całą energię, ciągle bym drzemał i pętał się bez celu po mieszkaniu. Oczywiscie nie uszło to uwadze mojego, kochanego otoczenia i pomimo moich protestów Julka /najstarsza wnuczka/ zapisała dziadków na kompleksowe badania. Wszystko był cudownie, dopóki nie przyszły wyniki. Maryla z tej eskapady wyszła powiedzmy na "czwórkę", ja niestety promocji nie dostałem. Dostałem termin zabiegów , które tak naprawdę uratują mi parę lat życia. Wysnuliśmy z tego, z małżonką, taki przekaz do Was, że powinniśmy w życiu przebadać się kompleksowo minimum 2 razy, po skończeniu 40 lat i 70 lat. Powyższe nie podlega dyskusji!!! A to moja porcja leków po przjeździe z apteki. O ścisłej diecie nie wspomnę, nie dostaniecie już zdjęć pieczonego boczku, wędzonych, swojskich wędlin itp. Zażartowałem przy lekarzu, że pozostanie...
Czytaj więcej

Rurzyca czy Piława? wędkarski dylemat.

Obraz
Namówiłem Tomka na wypad nad Rurzycę, na klenie. Nie było łatwo , bo ta rzeczka jest dosyć daleko w jego klasyfikacji . Ale opowiadania o wielkich kleniach i innych rybach pływających w Rurzycy trochę go przekonały. Do ujścia z jeziora Górnego trzeba było pobrodzić bardzo cicho sporą płycizną wzdłuż trzciny. Pogoda piękna, słoneczna, tylko małe chmurki na niebie. Na jeziorze jak zwykle pusto i spokojnie, tylko lekki wiaterek marszczył wodę. Idąc blisko przybrzeżnego pasa trzcin, można było obejrzeć kilkanaście mieniących się na niebiesko i zielono małych ważek. To świtezianki, niebieskie samczyki i zielone samiczki. Uwieczniłem chyba jakąś randkę tych ładnych owadów, bo zupełnie były zajęte sobą na mnie nie zwracając żadnej uwagi.  Mój aparat nie ma niestety żadnych filtrów polaryzacyjnych, ale brodząc w czystej wodzie doskonale było widać stada drobnicy przemykające pod nogami. Spotkaliśmy również sporego klenia, takiego 2 kilowego "profesor...
Czytaj więcej

Rozpoczynamy sezon...nareszcie

Obraz
Juz poza nami wiele długich, szaroburych tygodni zimowych. Łatwiej byłoby je przetrwać, gdyby ta zima była zimą z dawnych lat, z mrozem, śniegiem itp. To co za nami z zima, którą pamiętam nie ma nic wspólnego. Z naszego, wędkarskiego spojrzenia to czas stracony, brak lodu na jeziorach był "gwożdziem" do naszego nastroju. Gdy prognozy obwieściły kilka słonecznych, wiosennych dni to skrzyknęliśmy się szybko i o póżnym poranku meldowaliśmy się na najładniejszym parkingu po tej stronie Wisły.😁😁 Tej "niby zimy" nie wystawiliśmy łódki na brzeg /i słusznie/, więc wody do wylewania było sporo, trochę jesiennych liści i gałęzi. Łowisko czekało, więc uporaliśmy się z tym szybko. Zbyszek do wioseł, ja z Romanem na "balaście". Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Nareszcie na łowisku, pogoda przepiękna, my w cudownych humorach z nadzieją na pierwsze, szybkie brania ryb. Łowimy na tzw. ...
Czytaj więcej