Rozpoczynamy sezon...nareszcie

Juz poza nami wiele długich, szaroburych tygodni zimowych. Łatwiej byłoby je przetrwać, gdyby ta zima była zimą z dawnych lat, z mrozem, śniegiem itp. To co za nami z zima, którą pamiętam nie ma nic wspólnego. Z naszego, wędkarskiego spojrzenia to czas stracony, brak lodu na jeziorach był "gwożdziem" do naszego nastroju. Gdy prognozy obwieściły kilka słonecznych, wiosennych dni to skrzyknęliśmy się szybko i o póżnym poranku meldowaliśmy się na najładniejszym parkingu po tej stronie Wisły.😁😁


Tej "niby zimy" nie wystawiliśmy łódki na brzeg /i słusznie/, więc wody do wylewania było sporo, trochę jesiennych liści i gałęzi. Łowisko czekało, więc uporaliśmy się z tym szybko. Zbyszek do wioseł, ja z Romanem na "balaście". Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków.


Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków.


Nareszcie na łowisku, pogoda przepiękna, my w cudownych humorach z nadzieją na pierwsze, szybkie brania ryb.


Łowimy na tzw. "baty", najlepsza metoda na wiosenne płocie. Zresztą, cały letni sezon, wybierając się na "białą" rybę, łowimy ta metodą.


Po jakejś małej godzince dobił do naszego towarzystwa kolega Janek. Też łowi na tym jeziorze i spotykamy się na wodzie już parę ładnych lat. Janek zresztą łowił tu już dużo wcześniej. 


Skorzystaliśmy z obecności Janka i "pstryknął" nam fotkę. Możemy się więc przedstawić na początku sezonu: na pięknej łódce zwanej "Potiomkin II" /jak ktoś polizał odrobinę historii, to znajdzie podobieństwo do pierwozoru/😂😂😂. Tak więc: pierwszy od lewej Janusz, zwany "Mrówką", następnie nasz mentor Roman, zwany "Krukiem" i dalej Zbyszek, zwany "Gruszką" /nie wiadomo dlaczego?/😂😂 W środku mamy jeszcze trochę wolnego miejsca i myślimy o ...grilu👍👍


Zapomniałem o głównym celu naszej pierwszej wyprawy, połów pierwszych wiosennych płoci. Niestety "zero" brań, no przepraszam było jedno u "Mrówki"/poniżej efekt/. Zawsze im mówię "uczcie się chłopaki ,bo ja wiecznie żyć nie będę"😂😂


Czas minął  szybko, twarzysko na opowieściach typu "a pamiętacie jak..." i jak ktoś mruknął o czekających w domu obiadkach, to nikt nie oponował przy propozycji powrotu. Było SUPER!!!


Pozdrawiam - Janusz

Komentarze

  1. Anonimowy9 marca 2025 07:57

    Super relacja i piękne zdjęcia przedwiośnia, udanych wiosennych połowów 👍👍👍

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy11 marca 2025 20:46

    Jak zwykle Januszku miło było przeczytać Twoją opowieść i poczuć się tak jakbym tam z Wami był. Pozdrawiam serdecznie Darek Bartosik

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szpital, bezrybie i niezły..."krokodyl"

Obraz
Trochę Was chyba zaintrygował tytuł, ale blog "Wędkarstwo i nie tylko" dzisiaj będzie miał namiastkę "...i nie tylko". Jakoś tak im bliżej jesieni, to straciłem całą energię, ciągle bym drzemał i pętał się bez celu po mieszkaniu. Oczywiscie nie uszło to uwadze mojego, kochanego otoczenia i pomimo moich protestów Julka /najstarsza wnuczka/ zapisała dziadków na kompleksowe badania. Wszystko był cudownie, dopóki nie przyszły wyniki. Maryla z tej eskapady wyszła powiedzmy na "czwórkę", ja niestety promocji nie dostałem. Dostałem termin zabiegów , które tak naprawdę uratują mi parę lat życia. Wysnuliśmy z tego, z małżonką, taki przekaz do Was, że powinniśmy w życiu przebadać się kompleksowo minimum 2 razy, po skończeniu 40 lat i 70 lat. Powyższe nie podlega dyskusji!!! A to moja porcja leków po przjeździe z apteki. O ścisłej diecie nie wspomnę, nie dostaniecie już zdjęć pieczonego boczku, wędzonych, swojskich wędlin itp. Zażartowałem przy lekarzu, że pozostanie...
Czytaj więcej

Rurzyca czy Piława? wędkarski dylemat.

Obraz
Namówiłem Tomka na wypad nad Rurzycę, na klenie. Nie było łatwo , bo ta rzeczka jest dosyć daleko w jego klasyfikacji . Ale opowiadania o wielkich kleniach i innych rybach pływających w Rurzycy trochę go przekonały. Do ujścia z jeziora Górnego trzeba było pobrodzić bardzo cicho sporą płycizną wzdłuż trzciny. Pogoda piękna, słoneczna, tylko małe chmurki na niebie. Na jeziorze jak zwykle pusto i spokojnie, tylko lekki wiaterek marszczył wodę. Idąc blisko przybrzeżnego pasa trzcin, można było obejrzeć kilkanaście mieniących się na niebiesko i zielono małych ważek. To świtezianki, niebieskie samczyki i zielone samiczki. Uwieczniłem chyba jakąś randkę tych ładnych owadów, bo zupełnie były zajęte sobą na mnie nie zwracając żadnej uwagi.  Mój aparat nie ma niestety żadnych filtrów polaryzacyjnych, ale brodząc w czystej wodzie doskonale było widać stada drobnicy przemykające pod nogami. Spotkaliśmy również sporego klenia, takiego 2 kilowego "profesor...
Czytaj więcej