Łowię z synem na j Górnym...szukamy okoni

Nic specjalnego się nie dzieje /nie licząc cholernego wirusa/ wędkarsko. Kilka wypadów na szczupaka nie było na tyle ciekawych, że nawet nie wyjmowałem aparatu. Za oknem "szaro-buro", więc słuchawki na uszy, ulubiona muzyka to może coś wyskrobię albo wyklepię na klawiaturze kompa. Pozostao kilka folderów, zdjęć z poprzednich miesięcy...no to do roboty. Na "pierwszy ogień" pójdą czerwcowe połowy z synem Tomkiem. Rzadko nas odwiedza /przeniósł się do Trójmiasta/ to staramy się wykorzystać spotkanie do maximum...wędkarsko też. Tym razem wypad z postanowieniem złowienia kilku okoni. Oczywiście wiekszość zdjęć wyszło z ręki Tomka ...więc oglądajcie i opiniujcie.


Spłoszyliśmy stadko traczy, uroczych kaczek z nastroszonym brązowym czubkiem. Jeszcze się z nimi spotkamy...


No i oczywiście, jak zwykle na swoim stanowisku "wędkarski wiarus" GRZEŚ. Na pytanie "czy coś bierze?" - zdawkowe "g...o bierze" I wszystko jasne😀


Kilka rzutów i zaczynały się meldować okonie. Nie grzeszyły wielkością, ot takie dwudziestaki +, ale cieszyły.


Po tak długim pobycie w wielkim mieście Tomek biegał wokoło obiektywem aparatu i wydłubywał super scenki, na które ja nie zwróciłbym uwagi. Czyż nie jest urocze to spotkanie różnych kaczych rodzin? A propos kaczek, to niektórzy powinni brać przykład😁😂


Jak widać Tomek znalazł czas na wydłubanie "przyłowu" w postaci szczupaka. Taki 50+ na delikatnego, okoniowego kijka to duża sprawa, o czym świadczy ten szczery uśmiech. Szczupaczek odzyskał wolność...jakby ktoś się pytał😀 


Syn nie dawał za wygraną i w pamięci aparatu lądowały ciekawe zdjęcia.


Ja tez " nie zasypałem gruszek w popiele" i na kijku wylądował okoń, już pod 30 cm. Również poszedł w dobrej kondycji do wody. Stwierdziliśmy z Tomkiem , że dzisiaj "pokojowo".👍👍


Trochę późno, ale lepiej niż wcale, na jezioro wpłynęli Roman z kolegą Edkiem. Pogratulowałem Edwardowi złowionego wcześniej szczupaka, powyżej 80 cm. Coraz rzadziej łowi się tutaj takie sztuki więc to duży sukces.


Wykorzystałem Romana  do zrobienia "rodzinnego" zdjęcia. Nieźle to ujął, bo nie tylko nas, ale "Potiomkin II" pozował w całej okazałości.



I tradycyjnie kajakarze dali swoim głośnym zachowaniem przyczynek do rozmowy o powrocie. Było SUPER👍👍






Pozdrawiam - Janusz





Komentarze

  1. Anonimowy25 października 2020 22:14

    Tereny bajeczne i świetna relacja!

    OdpowiedzUsuń
  2. TK26 października 2020 18:00

    Potwierdzam było bajecznie, pokojowo i każdy znalazł coś dla siebie :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Andri26 stycznia 2021 19:00

    Pięknie, jest tam pięknie przyznaje;) Też lubię takie wyprawy na ryby. Macie swoje kapoki wędkarskie? Sprawdźcie sobie tu może stronkę kamizelka-asekuracyjna4.pl dowiecie się tu więcej o takim sprzęcie.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szpital, bezrybie i niezły..."krokodyl"

Obraz
Trochę Was chyba zaintrygował tytuł, ale blog "Wędkarstwo i nie tylko" dzisiaj będzie miał namiastkę "...i nie tylko". Jakoś tak im bliżej jesieni, to straciłem całą energię, ciągle bym drzemał i pętał się bez celu po mieszkaniu. Oczywiscie nie uszło to uwadze mojego, kochanego otoczenia i pomimo moich protestów Julka /najstarsza wnuczka/ zapisała dziadków na kompleksowe badania. Wszystko był cudownie, dopóki nie przyszły wyniki. Maryla z tej eskapady wyszła powiedzmy na "czwórkę", ja niestety promocji nie dostałem. Dostałem termin zabiegów , które tak naprawdę uratują mi parę lat życia. Wysnuliśmy z tego, z małżonką, taki przekaz do Was, że powinniśmy w życiu przebadać się kompleksowo minimum 2 razy, po skończeniu 40 lat i 70 lat. Powyższe nie podlega dyskusji!!! A to moja porcja leków po przjeździe z apteki. O ścisłej diecie nie wspomnę, nie dostaniecie już zdjęć pieczonego boczku, wędzonych, swojskich wędlin itp. Zażartowałem przy lekarzu, że pozostanie...
Czytaj więcej

Rurzyca czy Piława? wędkarski dylemat.

Obraz
Namówiłem Tomka na wypad nad Rurzycę, na klenie. Nie było łatwo , bo ta rzeczka jest dosyć daleko w jego klasyfikacji . Ale opowiadania o wielkich kleniach i innych rybach pływających w Rurzycy trochę go przekonały. Do ujścia z jeziora Górnego trzeba było pobrodzić bardzo cicho sporą płycizną wzdłuż trzciny. Pogoda piękna, słoneczna, tylko małe chmurki na niebie. Na jeziorze jak zwykle pusto i spokojnie, tylko lekki wiaterek marszczył wodę. Idąc blisko przybrzeżnego pasa trzcin, można było obejrzeć kilkanaście mieniących się na niebiesko i zielono małych ważek. To świtezianki, niebieskie samczyki i zielone samiczki. Uwieczniłem chyba jakąś randkę tych ładnych owadów, bo zupełnie były zajęte sobą na mnie nie zwracając żadnej uwagi.  Mój aparat nie ma niestety żadnych filtrów polaryzacyjnych, ale brodząc w czystej wodzie doskonale było widać stada drobnicy przemykające pod nogami. Spotkaliśmy również sporego klenia, takiego 2 kilowego "profesor...
Czytaj więcej

Rozpoczynamy sezon...nareszcie

Obraz
Juz poza nami wiele długich, szaroburych tygodni zimowych. Łatwiej byłoby je przetrwać, gdyby ta zima była zimą z dawnych lat, z mrozem, śniegiem itp. To co za nami z zima, którą pamiętam nie ma nic wspólnego. Z naszego, wędkarskiego spojrzenia to czas stracony, brak lodu na jeziorach był "gwożdziem" do naszego nastroju. Gdy prognozy obwieściły kilka słonecznych, wiosennych dni to skrzyknęliśmy się szybko i o póżnym poranku meldowaliśmy się na najładniejszym parkingu po tej stronie Wisły.😁😁 Tej "niby zimy" nie wystawiliśmy łódki na brzeg /i słusznie/, więc wody do wylewania było sporo, trochę jesiennych liści i gałęzi. Łowisko czekało, więc uporaliśmy się z tym szybko. Zbyszek do wioseł, ja z Romanem na "balaście". Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Nareszcie na łowisku, pogoda przepiękna, my w cudownych humorach z nadzieją na pierwsze, szybkie brania ryb. Łowimy na tzw. ...
Czytaj więcej