Majowe ostatki z kolegą Zbyszkiem zwanym Gruszką

Umówiłem się ze Zbyszkiem, dzień wcześniej, na szczupakową wyprawę trochę później, więc dzień zaczął się porannym, domowym śniadaniem. Kanapki i termos oczywiście również trafiły do torby /jak to mówią obeznani w temacie..."woda wyciąga"😁/ Gruszka również jak wyżej, tylko w termosie czarna kawa/. Jezioro przywitało nas piękną pogodą, powiewał lekki wiaterek marszcząc delikatnie taflę wody. Super...



Grześ już okupował swoje miejsce "na liny, sypał gęsto kukurydzą, dziwnie wabiąc wokół niego łabędzie. Jak zwykle przyjechał rowerem "skoro świt" /na świt czeka z reguły w łódce/, powitania wymieniliśmy ...okrzykami.


Zresztą łabędzie towarzyszą mi na tym jeziorze od zawsze, Każdego roku obserwuję ich wiosenne zachowania, potyczki samca przy odganianiu intruzów, wychowywanie młodych ptaków. Chyba nie ma relacyjki, z mojego łowienia, bez tych cudownych widoków.


Zdarzają się również przeloty innych "ptaków", ale nie wzbudzają u mnie pozytywnych odczuć, więc fotka bez komentarza.


Obłowiliśmy już ze Zbyszkiem ładny kawałek linii brzegowej porośniętej trzciną i ...nic. Ani jednego pobicia, puknięcia drapieżnika w gumę. A miejscówki naprawdę "pyszne"😀. Uzgadniamy wspólnie, że przeskakujemy na drugą stronę /na "cypel"/. Na zdjęciu poniżej to odcinek za moimi plecami. A więc do wioseł...


I była to dobra decyzja, bo po kilku rzutach poczułem to "łupnięcie" w blank wędziska. To właśnie po to wstaje się rano, moknie na deszczu, itp. Kto łowi, to wie o czym mówię😁 Jak już wyszedł z głębiny to emocje opadły...wielkością nie zachwycał, 50+.



No cóż, korzystając z obecności Zbyszka mała sesja foto /niech wnuki wiedzą, że dziadek łowił😂/


...i szybko do wody. Popłynął w dobrym zdrowiu...no może w lekkim stresie.


Dotarliśmy do pięknej miejscówki przy zwalonych drzewach. Tu złowiłem największego szczupaka na j. Górnym,  89 cm ...niestety to było dawno /maj 2015 roku/. Spotkaliśmy jedynie kaczkę tracza nurogęś /podobno jest to rzadko już spotykany ptak w Polsce/. Mamy to szczęście, że na j. Górnym pływa całkiem liczna rodzinka...będzie jeszcze okazja, to pokaże ją całą.



Zrobiliśmy spore kółko i wróciliśmy na poprzednie łowisko. I usłyszałem od Gruszki długo wyczekiwany okrzyk "mam". W tym roku łowiliśmy krótko, a szczególnie Zbyszek, więc dobrze się stało, że jemu przypadła ta 60-tka.


I to już koniec naszej krótkiej wyprawy, w porcie przywitały nas okrzyki dzięcioła dużego, który gdzieś w pobliżu miał gniazdo i chciał nas od niego oddalić. Odfruwał, wracał, a okraszał to wszystko głośnymi, ptasimi okrzykami. Cicho i szybko ...uciekliśmy😀

Pozdrawiam - Janusz

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szpital, bezrybie i niezły..."krokodyl"

Obraz
Trochę Was chyba zaintrygował tytuł, ale blog "Wędkarstwo i nie tylko" dzisiaj będzie miał namiastkę "...i nie tylko". Jakoś tak im bliżej jesieni, to straciłem całą energię, ciągle bym drzemał i pętał się bez celu po mieszkaniu. Oczywiscie nie uszło to uwadze mojego, kochanego otoczenia i pomimo moich protestów Julka /najstarsza wnuczka/ zapisała dziadków na kompleksowe badania. Wszystko był cudownie, dopóki nie przyszły wyniki. Maryla z tej eskapady wyszła powiedzmy na "czwórkę", ja niestety promocji nie dostałem. Dostałem termin zabiegów , które tak naprawdę uratują mi parę lat życia. Wysnuliśmy z tego, z małżonką, taki przekaz do Was, że powinniśmy w życiu przebadać się kompleksowo minimum 2 razy, po skończeniu 40 lat i 70 lat. Powyższe nie podlega dyskusji!!! A to moja porcja leków po przjeździe z apteki. O ścisłej diecie nie wspomnę, nie dostaniecie już zdjęć pieczonego boczku, wędzonych, swojskich wędlin itp. Zażartowałem przy lekarzu, że pozostanie...
Czytaj więcej

Rurzyca czy Piława? wędkarski dylemat.

Obraz
Namówiłem Tomka na wypad nad Rurzycę, na klenie. Nie było łatwo , bo ta rzeczka jest dosyć daleko w jego klasyfikacji . Ale opowiadania o wielkich kleniach i innych rybach pływających w Rurzycy trochę go przekonały. Do ujścia z jeziora Górnego trzeba było pobrodzić bardzo cicho sporą płycizną wzdłuż trzciny. Pogoda piękna, słoneczna, tylko małe chmurki na niebie. Na jeziorze jak zwykle pusto i spokojnie, tylko lekki wiaterek marszczył wodę. Idąc blisko przybrzeżnego pasa trzcin, można było obejrzeć kilkanaście mieniących się na niebiesko i zielono małych ważek. To świtezianki, niebieskie samczyki i zielone samiczki. Uwieczniłem chyba jakąś randkę tych ładnych owadów, bo zupełnie były zajęte sobą na mnie nie zwracając żadnej uwagi.  Mój aparat nie ma niestety żadnych filtrów polaryzacyjnych, ale brodząc w czystej wodzie doskonale było widać stada drobnicy przemykające pod nogami. Spotkaliśmy również sporego klenia, takiego 2 kilowego "profesor...
Czytaj więcej

Rozpoczynamy sezon...nareszcie

Obraz
Juz poza nami wiele długich, szaroburych tygodni zimowych. Łatwiej byłoby je przetrwać, gdyby ta zima była zimą z dawnych lat, z mrozem, śniegiem itp. To co za nami z zima, którą pamiętam nie ma nic wspólnego. Z naszego, wędkarskiego spojrzenia to czas stracony, brak lodu na jeziorach był "gwożdziem" do naszego nastroju. Gdy prognozy obwieściły kilka słonecznych, wiosennych dni to skrzyknęliśmy się szybko i o póżnym poranku meldowaliśmy się na najładniejszym parkingu po tej stronie Wisły.😁😁 Tej "niby zimy" nie wystawiliśmy łódki na brzeg /i słusznie/, więc wody do wylewania było sporo, trochę jesiennych liści i gałęzi. Łowisko czekało, więc uporaliśmy się z tym szybko. Zbyszek do wioseł, ja z Romanem na "balaście". Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Nareszcie na łowisku, pogoda przepiękna, my w cudownych humorach z nadzieją na pierwsze, szybkie brania ryb. Łowimy na tzw. ...
Czytaj więcej