"...nie ważne jak zaczynasz..."

 'Przysłowia mądrością narodów", nie zawsze jednak właściwie interpretowane, a mój tytuł dzisiejszego opowiadania "pachnie bardziej każdemu...polityką. Ja jednak dalece odbiegam od takich porównań. Ale do "brzegu", wyjechaliśmy z domu o godzinie szóstej, zabierając ze sobą kolegę Romana /nasze łódki obijają sie burtami w porcie/. Romana standartem jest rozpoczynanie połowów w bardzo późnych porannych godzinach. Jak przyznacie, jezioro przywitało nas ...pięknie.


Panowie ostro zabrali się do przygotowania łódek , każdy od dawna wie, co ma robić. Pływamy ze sobą już ładnych parę lat. Jak zwykle sporną kwestią są zwykle...kierunki. Zgodnie zresztą ustalilismy pobliską zatokę na początek połowów. W oddali na zdjęciu można zobaczyć kolegę Janka , który wybrał sobotę na czas wędkarskich połowów.


Nam zatoka nie przyniosła specjalnych wyników, padły jakieś "szczypaki" nie warte zdjęć i słów, okoń nie współpracował. Kolega Janek wyprzedził nas, zmieniając miejscówkę i to zaowocowało u niego pięknym okoniem 40 cm . Brawo Janek...


Oczywiście zwabieni takim wynikiem kolegi i za jego zgodą, "przytuliliśmy" się na jakąś chwilę w pobliżu. Ja łowiłem od początku "trokiem", próbując z marnym efektem złowienia okoni. Miałem nawet "na kiju" i przy burcie tzw "przyłów" w postaci szczupaka 60+, ale walka była niestety wygrana przez "kaczodziobowego". Gruszka tradycyjnie kija okoniowego nie wyjął z pokrowca, łowił namiętnie szczupaka. No i w pewnym momencie usłyszałem krótkie "jest !!". Kołowrotek grał, szczytówka kija gięła się maksymalnie ,, odjazdy ryby długie i dalekie. To świadczyło, że mamy do czynienia z niezłą sztuką. Wreszcie "wyszedł" i zaprezentował się wzdłuż burty, "no dobrze ponad 80 cm mówię do Gruszki". Wziąłem podbierak, ale przybliżając się do ryby, wydał się ...śmieszny", a ja z nim. Odrzuciłem go i podebrałem rybę chwytakiem.  Waga i pomiar wykazały 90 cm i 4,40 kg. Ogromna radość Zbyszka z  jego rekordu / wstąpił do grona, którzy mają 9 z przodu/.  


Zostawiliśmy Janka na łowisku, a spojrzawszy na zegarek ustaliliśmy godzinę powrotu. Spotkaliśmy również Romana po drodze. Bardzo kiepskie wyniki, /zresztą podobne do moich ? Kilka okonków i "szczypaków"/.


Wiatr się trochę wzmagał, zmieniał kierunki, zaliczyliśmy jeszcze kilka miejscówek. Wyniki podobne do tych "miernych" więc decyzja krótka. Wracamy. Ogólnie było SUPER, BRAWO Gruszka i Janek!!!


Pozdrawiam- Janusz


Komentarze

  1. Anonimowy1 czerwca 2025 19:44

    Jak zawsze super relacja, piękne zdjęcia i gratulacje 👍👍👍

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szpital, bezrybie i niezły..."krokodyl"

Obraz
Trochę Was chyba zaintrygował tytuł, ale blog "Wędkarstwo i nie tylko" dzisiaj będzie miał namiastkę "...i nie tylko". Jakoś tak im bliżej jesieni, to straciłem całą energię, ciągle bym drzemał i pętał się bez celu po mieszkaniu. Oczywiscie nie uszło to uwadze mojego, kochanego otoczenia i pomimo moich protestów Julka /najstarsza wnuczka/ zapisała dziadków na kompleksowe badania. Wszystko był cudownie, dopóki nie przyszły wyniki. Maryla z tej eskapady wyszła powiedzmy na "czwórkę", ja niestety promocji nie dostałem. Dostałem termin zabiegów , które tak naprawdę uratują mi parę lat życia. Wysnuliśmy z tego, z małżonką, taki przekaz do Was, że powinniśmy w życiu przebadać się kompleksowo minimum 2 razy, po skończeniu 40 lat i 70 lat. Powyższe nie podlega dyskusji!!! A to moja porcja leków po przjeździe z apteki. O ścisłej diecie nie wspomnę, nie dostaniecie już zdjęć pieczonego boczku, wędzonych, swojskich wędlin itp. Zażartowałem przy lekarzu, że pozostanie...
Czytaj więcej

Rurzyca czy Piława? wędkarski dylemat.

Obraz
Namówiłem Tomka na wypad nad Rurzycę, na klenie. Nie było łatwo , bo ta rzeczka jest dosyć daleko w jego klasyfikacji . Ale opowiadania o wielkich kleniach i innych rybach pływających w Rurzycy trochę go przekonały. Do ujścia z jeziora Górnego trzeba było pobrodzić bardzo cicho sporą płycizną wzdłuż trzciny. Pogoda piękna, słoneczna, tylko małe chmurki na niebie. Na jeziorze jak zwykle pusto i spokojnie, tylko lekki wiaterek marszczył wodę. Idąc blisko przybrzeżnego pasa trzcin, można było obejrzeć kilkanaście mieniących się na niebiesko i zielono małych ważek. To świtezianki, niebieskie samczyki i zielone samiczki. Uwieczniłem chyba jakąś randkę tych ładnych owadów, bo zupełnie były zajęte sobą na mnie nie zwracając żadnej uwagi.  Mój aparat nie ma niestety żadnych filtrów polaryzacyjnych, ale brodząc w czystej wodzie doskonale było widać stada drobnicy przemykające pod nogami. Spotkaliśmy również sporego klenia, takiego 2 kilowego "profesor...
Czytaj więcej

Rozpoczynamy sezon...nareszcie

Obraz
Juz poza nami wiele długich, szaroburych tygodni zimowych. Łatwiej byłoby je przetrwać, gdyby ta zima była zimą z dawnych lat, z mrozem, śniegiem itp. To co za nami z zima, którą pamiętam nie ma nic wspólnego. Z naszego, wędkarskiego spojrzenia to czas stracony, brak lodu na jeziorach był "gwożdziem" do naszego nastroju. Gdy prognozy obwieściły kilka słonecznych, wiosennych dni to skrzyknęliśmy się szybko i o póżnym poranku meldowaliśmy się na najładniejszym parkingu po tej stronie Wisły.😁😁 Tej "niby zimy" nie wystawiliśmy łódki na brzeg /i słusznie/, więc wody do wylewania było sporo, trochę jesiennych liści i gałęzi. Łowisko czekało, więc uporaliśmy się z tym szybko. Zbyszek do wioseł, ja z Romanem na "balaście". Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Nareszcie na łowisku, pogoda przepiękna, my w cudownych humorach z nadzieją na pierwsze, szybkie brania ryb. Łowimy na tzw. ...
Czytaj więcej