Zdbice 2011 - łowię z wnuczkami

Tradycyjnie jak co roku (obliczyliśmy z Marylą, że to już 32 raz...NIEWIARYGODNE!) wyrywamy jakiś tydzień na odpoczynek w Zdbicach. Warunki raczej "spartańskie", cały świat popędził dalej, a w tym miejscu czas się zatrzymał. A może jest e tym trochę uroku? Otoczenie tego miejsca, jezioro Zdbiczno wynagradza wszystkie niedogodności.






Duże wąskie jezioro przedzielone niezamieszkałym półwyspem. Wiele małych zatok, brzegi zarośnięte trzciną.



Jak już pisałem, jeździmy tam od wielu lat rodzinnie, z dziećmi, znajomymi i ich...znajomymi. Jest to bezpieczny i zdrowy raj do zabawy dzieciaków. A jeszcze jak dopisuje pogoda to nie wychodzą z wody. Oczywiście w nasze wnuczki próbuję zaszczepićbakcyl wędkarstwa. Wcale się nie opierają...



Zacięcia i cierpliwości to niejeden stary wędkarz mógłby im pozazdrościć.Opowiadania dziadka Janusza o wielkich rybach pływających w tych wodach podsycały wyobraźnię.



No i proszę! Jest pierwsza ryba, wprawdzie to tylko ukleja, ale od czegoś trzeba zacząć, a zresztą każdy tak zaczynał



Łowienie czasem przeradzało się w "mini" zawody wędkarskie. Tu "górą" była Julka, a dziadek był dumny.



Nie ukrywam, że na wodzie spędzałem większą część doby. Pobudka 4,30, łowienie do południa, przerwa do 15, znowu łowienie do zachodu słońca. Do dzisiaj czuję twardą ławeczkę i bóle w kościach od nie zmienianej pozycji w mojej "łupinie".



Miałem kilka swoich miejscówek, które "odwiedzałem" codziennie, o różnych porach. Schemat chyba był dobry, bo nie wróciłem żadnego dnia o przysłowiowym "kiju". Coś tam zwykle zaczepiałem...



Brań było sporo więc i wędkarskich przeżyć też, a o to przecież chodzi. Szczupaki mieściły się niestety w wymiarze między 40 a 50 cm, którego ja nie akceptuję, ale walczyć potrafiły wspaniale.



Było też kilka pobić czegoś większego, ale te walki niestety przegrałem. Na dowód zostało mi kilka poszarpanych gum i podgiętych haków (poniżej kopyto Relaxa w wielkości 4L a więc spore, z podgiętym hakiem i odgryzionym ogonem). Nie był to "szczypak"....



Było ogólnie wędkarsko "bardzo super", wszystko co złowiłem wróciło w dobrej kondycji do wody. Niech rośnie. Za rok, czy kilka lat może się jeszcze spotkamy



Urok otoczenia szczególnie o poranku, gdy wszystko się budziło jest nie do opisania. To trzeba zobaczyć i usłyszeć.



Prosty aparat cyfrowy zawsze zabieram na swoje wyprawy wędkarskie i staram się "zapisywać"te chwile. Nie ma nic przyjemniejszego jak późniejsze np zimowe odtworzenie, przypomnienie itp. 




Podsumowując tak bardziej statystycznie to łowiłem 5 dni, złowiłem ponad 30 "szczypaków"(wszystkie wróciły do wody). A niezapomnianych , przeżytych chwil...bez liku.



                                                                                                              Pozdrawiam - Janusz

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szpital, bezrybie i niezły..."krokodyl"

Obraz
Trochę Was chyba zaintrygował tytuł, ale blog "Wędkarstwo i nie tylko" dzisiaj będzie miał namiastkę "...i nie tylko". Jakoś tak im bliżej jesieni, to straciłem całą energię, ciągle bym drzemał i pętał się bez celu po mieszkaniu. Oczywiscie nie uszło to uwadze mojego, kochanego otoczenia i pomimo moich protestów Julka /najstarsza wnuczka/ zapisała dziadków na kompleksowe badania. Wszystko był cudownie, dopóki nie przyszły wyniki. Maryla z tej eskapady wyszła powiedzmy na "czwórkę", ja niestety promocji nie dostałem. Dostałem termin zabiegów , które tak naprawdę uratują mi parę lat życia. Wysnuliśmy z tego, z małżonką, taki przekaz do Was, że powinniśmy w życiu przebadać się kompleksowo minimum 2 razy, po skończeniu 40 lat i 70 lat. Powyższe nie podlega dyskusji!!! A to moja porcja leków po przjeździe z apteki. O ścisłej diecie nie wspomnę, nie dostaniecie już zdjęć pieczonego boczku, wędzonych, swojskich wędlin itp. Zażartowałem przy lekarzu, że pozostanie...
Czytaj więcej

Rurzyca czy Piława? wędkarski dylemat.

Obraz
Namówiłem Tomka na wypad nad Rurzycę, na klenie. Nie było łatwo , bo ta rzeczka jest dosyć daleko w jego klasyfikacji . Ale opowiadania o wielkich kleniach i innych rybach pływających w Rurzycy trochę go przekonały. Do ujścia z jeziora Górnego trzeba było pobrodzić bardzo cicho sporą płycizną wzdłuż trzciny. Pogoda piękna, słoneczna, tylko małe chmurki na niebie. Na jeziorze jak zwykle pusto i spokojnie, tylko lekki wiaterek marszczył wodę. Idąc blisko przybrzeżnego pasa trzcin, można było obejrzeć kilkanaście mieniących się na niebiesko i zielono małych ważek. To świtezianki, niebieskie samczyki i zielone samiczki. Uwieczniłem chyba jakąś randkę tych ładnych owadów, bo zupełnie były zajęte sobą na mnie nie zwracając żadnej uwagi.  Mój aparat nie ma niestety żadnych filtrów polaryzacyjnych, ale brodząc w czystej wodzie doskonale było widać stada drobnicy przemykające pod nogami. Spotkaliśmy również sporego klenia, takiego 2 kilowego "profesor...
Czytaj więcej

Rozpoczynamy sezon...nareszcie

Obraz
Juz poza nami wiele długich, szaroburych tygodni zimowych. Łatwiej byłoby je przetrwać, gdyby ta zima była zimą z dawnych lat, z mrozem, śniegiem itp. To co za nami z zima, którą pamiętam nie ma nic wspólnego. Z naszego, wędkarskiego spojrzenia to czas stracony, brak lodu na jeziorach był "gwożdziem" do naszego nastroju. Gdy prognozy obwieściły kilka słonecznych, wiosennych dni to skrzyknęliśmy się szybko i o póżnym poranku meldowaliśmy się na najładniejszym parkingu po tej stronie Wisły.😁😁 Tej "niby zimy" nie wystawiliśmy łódki na brzeg /i słusznie/, więc wody do wylewania było sporo, trochę jesiennych liści i gałęzi. Łowisko czekało, więc uporaliśmy się z tym szybko. Zbyszek do wioseł, ja z Romanem na "balaście". Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Roman wyławiał cieńkie płaty lodu z porannych przymrozków. Nareszcie na łowisku, pogoda przepiękna, my w cudownych humorach z nadzieją na pierwsze, szybkie brania ryb. Łowimy na tzw. ...
Czytaj więcej